XXY

Yönetmen : Lucía Puenzo
Oyuncular: Inés Efron, Ricardo Darín, Valeria Bertuccelli
Yapım : Arjantin-İspanya-Fransa, 2007

Arjantinli yönetmen Lucía Puenzo’nun senaryosunu yazdığı çeşitli televizyon serilerinden sonra ilk yönetmenlik deneyimi olan ‘XXY’, 15 yaşında hermafrodit bir ergenin yaşadığı yol ayrımını ele alan çarpıcı bir film olarak izleyenlerin karşısına çıkıyor.

XXY, tıpta genetik bir bozukluk olarak normal bir insanda olması gereken 46 kromozomu, 47 olan ve bu nedenle de hem dişi hem erkek üreme organlarına sahip olan, çift cinsiyetli ‘vakalara’ verilen tanım olarak geçmekte. Film de küçüklüğünden itibaren kendi durumunun farkında ve bir kız çocuğu olarak büyütülen Alex’in (Inés Efron) – ki Alex de hem kadın hem erkek ismi olarak kullanılmasıyla ‘çift cinsiyetlidir’- kendi seçimini yapma, karar verememe ve verme arasındaki gidiş gelişlerini anlatmaktadır. Ailesi onu bir kız çocuğu olarak büyütmüştür, vücudu kadınsı görünmemesine rağmen erkeklik hormonlarını bastırıcı ilaçlar içmektedir. Annesi estetik ameliyatla hermafrodit durumundan kızını ‘kurtarmak’ için, başarılı olduğunu duyduğunu bir cerrahı ve ailesini evlerine davet eder. Hali hazırda düşünceleri ve duyguları karışık olan (ve ilaç almayı bırakmış olan) Alex, annesinin bu emrivakisi ile daha da bunalımlı bir sürece girer. Kendini ve ne istediğini keşfetme sürecine, misafir ailenin oğlu da ortak olur.
Hikâyesi, henüz izlemeyenler için filmin tadını kaçırmadan ancak bu kadar özetlenebilen XXY, tamamen bir durum ve insan ilişkileri üstüne odaklanmış etkileyici bir yapım. Görüntülerde kullanılan mavi rengin ve ‘suyun’ ağırlığı yapımı en az konusu kadar izlenir kılmakta.

Ülkesine, Cannes’dan, Uluslararası Bankok ve Atina film festivallerinden eli boş dönmeyen XXY, ayrıca 2008 Oscar ödüllerinde Arjantin’i En İyi Yabancı Film kategorisinde temsil etmek üzere seçilmiş. Aldığı ödülleri ve övgüleri hak eden bir yapım olarak, hikaye ‘her doğan insanın’ başına gelebilecek türden olsa da, işlenişinin dramatikliği filmi 86 dakika boyunca seyredilir kılıyor.
Ayrıca ‘yerel’ bir not düşmek gerekirse, çocukları hermafrodit doğan çiftlerin ataerkil değerler neticesiyle, ‘Seçme şansımız varsa erkek olsun.’ anlayışının hüküm sürdüğü bir toplum altyapısı ile bu filmi seyrettiğinizde; 15 yaşına kadar kız ‘gibi’ büyütülen çift cinsiyetli bir ergenin kendi tercihiyle erkek olmaya eğilimli olması, ne kadar farklı toplumsal dokularda olduğumuzu bir kez daha hatırlatıyor.